Ik ben weer helemaal gezond en wel! Martin is terug uit Duitsland en ik heb hem meer gemist dan ik eingenlijk de laatste maand zelf gemerkt heb. Hij heeft altijd veel ideeën en een luisterend oor. Ik heb al veel boeiende gesprekken gehad met hem over vrijwilligerswerk doen, over al de problemen die je tegenkomt, over het beter organiseren en structureren van het werk voor de vrijwilligers, over samenwerken met Rwandezen,...
Intussen is er uit het niets weer een boeiend project naar voor gekomen, namelijk de aanleg en het onderhoud van de ahazaza tuin :) Louisa (Duitse vrijwilligster die 1 dag per week naar ahazaza komt), was hier al aan begonnen. Maar met 1 dag per week is het een beetje onbegonnen werk. Dus... Ben ik mee op de kar gesprongen.
Zoals altijd neemt alles meer tijd in beslag dan verwacht, maar die details zijn niet bepaald boeiend. Wat wel fijn is, zijn de veranderingen die intussen zichtbaar geworden zijn. Kijk zelf maar even mee op foto! 
Louisa en ik waren begonnen met omploegen en planten, maar dit werkte echt niet. Gelukkig waren er toen Vérene (manager van de boerderij) en haar team, die op enkele uren tijd de hele achtertuinomgetoverd hebben. Als dank heb ik dan maar even gezorgd voor een 4-uurtje...
Op school beginnen we aan de laatste week activiteiten voor de kinderen. Dan gaan we de ruimte met alle gezelschapsspelen, speelgoed en puzzels reorganiseren. Een hele uitdaging om daar een goed systeem voor te vinden, zodat alles net zoals de boeken uitgeleend kan worden. Daarbij moet ik denken aan controle (zodat alles zeker teruggebracht wordt), maar ook aan het feit dat spelen onvolledig teruggebracht kunnen worden. Er is niemand die tijd heeft om dat allemaal te controleren, dus moet ik de leerkrachten gemotiveerd krijgen om zorg te dragen voor de materialen. Ideeën zijn welkom!
Zoals jullie kunnen lezen, kan ik mijn dagen hier wel vullen! En in het weekend reis ik Rwanda rond. Twee weken geleden ben ik naar de Sorwathé theeplantages in het noorden geweest. Een prachtig uitzicht, heerlijke kamer, zalig eten, een super vriendelijke kok, een geweldig kampvuur, een boeiende rondleiding en heel veel rust. 
Tijdens het werk werden ze getrakteerd op een muziekaal intermezzo door Emmanuel en zijn muziekgroepje.
En ik? Ik heb verder gewerkt aan ons extra project in de tuin: de kruidenspiraal. Eerlijk? Ik had er ook nog nooit van gehoord... Maar intussen weet ik er (zo goed als) alles van. Het wordt een spiraalvormig gebouw dat van laag naar hoog gaat en op deze manier allerlei verschillende klimaten in zich heeft. Van vochtig en schaduwrijk tot droog en heel erg zonnig. Meer foto's volgen wanneer het klaar is!
Vandaag is er iemand gekomen die het 'gebouw' is beginnen metselen. Eigenlijk wou ik dat zelf proberen, maar dan wordt ik hier heel raar bekenen. Dat kan toch niet!? Een mzungu die ten eerste al zelf werk verricht (ik moet hier echt mijn schup bewaken als ik zelf mee in de tuin werk, er is altijd wel iemand die vindt dat dat niets voor mij is...) en daar aarbovenop nog zou willen proberen om een mannenjob af te nemen! Nee!!!
Zo werkt het hier trouwens met veel dingen. Ik kan en wil veel zelf doen, maar eigenlijk begin ik stilletjesaan ook wel in te zien dat ik op die manier Rwandezen hun job afneem. Er is hier een hele hiërarchie die ik nog niet compleet begrijp, maar ik zal proberen uit te leggen wat ik bedoel. Mensen die hier gaan werken, nemen een meid in dienst voor hun kinderen en een 'housekeper' voor het huishouden. Wanneer ze terug thuis komen, is er gekookt, is de was gedaan en het huis gepoetst. Deze 'housekeepers' hebben dan weer op hun toer iemand in huis die poetst, de was en het koken doen ze zelf na hun werk. (Anders blijft er niets over van hun loon!) en zo verder en verder...
Ik kan alles prima zelf bolwerken, maar natuurlijk kan ik wel iets anders doen met de tijd die ik over heb wanneer ik mijn eigen was niet moet doen. Voor een kleine wasmand betaal je hier 1000 RWF (€1,20) en kan je iemand heel gelukkig maken. Zo weet ik bv. dat het team dat op de boerderij werkt, heel erg arm is. Ze hadden allemaal mest naar het Ahazaza center gebracht en daar hadden we hen een héél klein beetje geld voor gegeven. Éen van de dames was blijkbaar diezelfde dag eindelijk bodylotion voor haar baby gaan kopen. Iets dat ze al lang had willen doen, maar nooit een cent voor over had na het betalen van vaste kosten...
Donderdag ben ik terug naar Kigali gegaan om mijn visumaanvraag binnen te bregen. Mijn route? 1 uur op de bus naar Kigali, 15 minuten op de bus naar de 'immigration office', 1 uur in de wachtkamer, 30 minuten in de rij om te betalen, 20 minuten op een boda boda naar de bank (wegens te weinig geld... De boete omdat ik te laat was, was even veel als mijn visum voor de hele periode dat ik hier zal zijn! 2 x €110!!!). Geen geld kunnen opvragen, 20 minuten op de boda boda naar een vriendin (even samen lunch eten en wachten tot mijn helden thuis geld kunnen fixen), 20 minuten op de bus naar de bank, 20 minuten op de boda boda naar de immigratie office, 10 minuten naar de supermarkt (ja, ik wilde echt graag eens lekkere broodjes kopen! Dat was weeral zooooo lang geleden... En toen heb ik me ook laten verleiden door een ijsje, mijn eerste in Rwanda, om te vieren dat ik een visum krijg. Over 21 dagen ligt het klaar :) ) 10 minuten terug naar het busstation met de boda boda en 1 uur op de bus naar Muhanga. Ik was compleet op toen ik thuiskwam!!! Om 9 uur mijn bed in :)
Geniet zelf maar mee :)
Gisteren ben ik samen met Jeannette 'Mount Bisoke' gaan beklimmen. Het ligt in dezelfde regio als de thee plantages. Na een busrit van 4 uur (!!!) hebben we kunnen genieten van een gezellig hotelletje mét pizza op de menukaart. Oh ja, tijdens die 4 uur durende busrit hebben we maar 100 kilometer afgelegd... 20 keer gestopt om mensen te laten op- en afstappen, 10 keer gestopt voor discussies waar ik niets van begreep, 1 keer politiecontrole,...
De beklimming was de moeite, maar het uitzicht op 3711 meter hoogte was 10 keer meer de moeite! Mount Bisoke is een vulkaan met een kratermeer binnenin, dat je alleen kan zien als je boven bent :) Het was heel erg bewolkt, dus alles had zo's mysterieuze tint... Ik was er verrast dat er tot boven op de top van de vulkaan gigantisch veel planten groeien. Super!
De afdaling was een ander paar mouwen. Het begon net te regenen toen we terug vertrokken waren en dat heeft geduurd tot we ongeveer beneden waren. Een 20 cm dikke modderlaag was het gevolg. Een half uur poetswerk aan mijn schoenen was een ander gevolg :p En mijn douche 4 uur later was meer dan welkom! Een geweldige ervaring die ik absoluut niet snel zal vergeten, te beginnen met de komende dagen waarin mijn benen me daar zeer regelmatig aan zullen herinneren!
Wij wensen jou een heel gelukkig nieuwjaar.
BeantwoordenVerwijderenKoen en Patsy