Jean-Paul (3 jaar) kennen jullie al uit andere berichten, hij is de jongen die geboren werd met hersenverlamming. Intussen gaat hij om de paar dagen naar het ziekenhuis met mama Anna-Maria ('verpleegster' in het weeshuis) en komt hij terug met een 'nieuwe' arm. Zijn handje is serieus misgroeid, maar dit kan nog allemaal goedkomen ( dat is wat enkele Belgische dokters die hier op bezoek waren me vertelden). Zijn arm/hand worden nu gespalkt zodat de spieren niet verkorten. Wat er voor de rest nog gebeurd in het ziekenhuis, ben ik nog niet teweten gekomen. Ik zal nog eens een tolk moeten zoeken of zelf een keertje mee gaan!
Hij ziet er wel serieuzer uit de laatste dagen, ik veronderstel dat zijn handje wel wat pijn doet. Langs de andere kant wordt hij 10 keer meer betrokken bij de activiteiten die we doen. De mama's komen hem er regelmatig bij zetten en doen hem ook veel vaker een deftige luier aan. Zo zijn er veel meer mogelijkheden om hem bij de andere kinderen te krijgen.
Jean-Paul (24 jaar) is bezig met het opstarten van zijn eigen business in het aankopen en verkopen van electronische (muziek) materialen. Hij krijgt daarbij de steun van een vroegere vrijwilliger van L'Esperance. Deze week besliste hij om terug te keren naar zijn familie. Hij verloor zijn ouders ange tijd geleden, maar bleef wel steeds in contact met andere familieleden. Hij is hier in het weeshuis de leider van 1 van de muziek koren, speelt zelf piano en schrijft de muziek en teksten die ze zingen. Dit heeft hem lang hier gehouden, maar nu voelde hij dat het tijd was om te vertrekken.
Binnen enkele maanden zullen er veel meer kinderen het weeshuis (moeten) verlaten, hij is dit moment alvast voor geweest.
Ik voel de laatste dagen ook wel dat er vanalles gaande is in het huis waar de oudste jongens wonen. Prince weet hier overal het fijne van en volgt dit op, ik heb hier en daar wat flarden van verhalen opgevangen. Zo is er bv. Rukundo (de jongen die de 'wooden carvings' opstartte en leidt) die nu plots en job heeft en geld verdient. Het is duidelijk dat jongeren hier niet gewend zijn om op een goede manier om te gaan met geld. (Laptop, drank, verkeerde websites/films,...) Hij beïnvloedde ook andere jongens en er is nu gevraagd dat hij een eigen woning zoekt, buiten het weeshuis.
Misschien was dit ook één van de redenen dat Jean-Paul liever vertrok?
Dergelijke geneurtenissen openen mijn ogen wel. Jongeren die hier opgroeiden, krijgen alles wat ze nodig hebben. Toch zijn er ook heel wat dingen die ze missen, zoals privacy bv. Het leren omgaan met geld. Op zichzelf passen. Voor zichzelf denken. Zich niet laten beïnvloeden.
Gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk! Ik zou niet weten wie ik zou zijn zonder de opvoeding die ik gekregen heb, het gezin waarin ik ben mogen opgroeien. Mijn mama en papa, zussen en broers, grootouders, nonkels en tantes, neven en nichten, vrienden, meesters en juffen, ... Ook het 'sociale vangnet' dat wij hebben in België (school, zorg uren, CLB, thuis begeleiding, ...) is een mooi extraatje waar ze hier nog absoluut niet aan toe zijn.
Stof om over na te denken. En ik ben nu wel zeer zeker hoe dankbaar ik moet zijn voor de kansen die ik gekregen heb!!!!!!
Knap van jou!
BeantwoordenVerwijderenKoen,Patsy&CO