Ik kan er nog wel mee lachen momenteel, al die starende blikken en geroep naar de nieuwe blanke... Maar voor sommige andre vrijwilligers is het wel welletjes geweest intussen. Je kan zo Afrikaans woeden als je wil, toch blijft die huidskleur verraden dat je van het rijke Europa afkomstig bent! Ik ben nog nergens naartoe kunnen wandelen zonder een stel zwarte kindjes aan mijn benen. Ergens wel schattig, toch? Zelfs een baby van enkele maanden oud werd er door zijn mama attent op gemaakt dat er een Mzungu voorbij hun huis wandelde...
Er is terug water, jeuj! Veel zelfs, want het heeft al serieus geregend vanmiddag. Zo serieus zelfs dat we het kringgesprek moesten afbreken en een andere activiteit verzinnen. De kinderen hebben dan een speelwerkblaadje (op kleuterniveau!) ingevuld en vervolgens hebben we met de poppen en blokken gespeeld. Ideaal moment voor mij om wat fantasie uit mijn mouw te schudden en met enkele kinderen de 'bus' in te stappen en de wereld rond te rijden. Een heel fijne middag dus, met complimenten van de juf :) Tijdens andere lessen is het nog moeilijker om me nuttig te maken. Teacher Antoinette is een prima leerkracht, ze heeft veel fantasie en probeert te werken vanuit de interesses van de kleuters.
Ik heb ook de indruk dat de kinderen echt begrijpen wat ze leren, al blijven er natuurlijk altijd enkele kinderen achter. Tijden een gesprek met Martin werd me duidelijk dat de minder slimme kinderen niet echt welkom zijn op deze school. Dat blijkt de invloed van Raina te zijn. Heel jammer, want volgens mij heeft deze school echt de capaciteiten om ook zorgenkinderen wat bij te leren. Misschien is dat iets voor mij? Voor Raina is het heel belangrijk om naar de regering toe te laten zien dat ze een hoog niveau hebben, wat momenteel ook echt een feit is. Deze week zijn de examens begonnen. Die worden over heel Rwanda afgenomen, vanaf de kleuterschool tot en met de middelbare school. Aan de hand van deze resultaten kom je ergens op een lijst terecht die gerangschikt is volgens niveau van de leerlingen. De Ahazaza school scoort daarbij, op een 10 tal scholen in Kigali na, het hoogst.
Gek hoe verschillend de blanke en zwarte vrijwilligers denken over een nieuwe Mzungu. Door de Europeanen wordt ik een beetje aan mijn lot overgelaten... Wat absoluut niet negatief bedoeld is hoor! Ze vertrouwen er gewoon op dat ik mijn plan trek en dat lukt best :) Basubi (leerkracht lagere school en Rwandees) daarentegen was erg verwonderd wanneer hij me vanmiddag alleen thuis zag komen. Hij vroeg me of ik met de boda-boda (taxi brommer) gekomen was... Nee... Ik ben naar de markt geweest en dan naar huis gewandeld. Oh, met Antoinette? Nee, alleen. En je hebt de weg gevonden? Oh ja, geen enkel probleem. Wow :) Als je alleen naar hier komt, moet je wel he! Op dezemanier voel ik me trouwens al alsof ik hier al enkele weken verblijf...
De schooldag is hier duidelijk in twee stukkeverdeeld. Een kleine schets:
7.30u start schooldag, lessen Frans, Engels en rekenen
10.30u pauze, eten buiten spelen
11.30u vervolg lessen
12.00u lunch, de meeste kinderen gaan naar huis (ik ook)
15.00u lessen voor de 3de kleuterklas, deze klas wordt in 2 groepen verdeeld en wisselen iedere dag Franse en Engelse les af.
18.00u einde van de lessen, Frans eindigd een uurtje vroeger... Soms de Engelse les ook een beentje vroeger al naargelang wat er gedaan wordt.
En nu ga ik de keuken even uittesten! Ik heb een chapati gekocht en wat groentjes...
Vanavond wordt er gekaart onder de vrijwilligers, ik heb beloofd ook van de partij te zijn :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten